De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd stelt vast dat er nog altijd onacceptabele gezondheidsverschillen bestaan en onnodig hoge maatschappelijke kosten ontstaan door belemmeringen in de toegang tot zorg voor onverzekerde mensen. De Inspectie ziet een duidelijke opdracht voor het hele zorgdomein: zorg dat de toegang tot goede zorg voor onverzekerden verbetert. Lees het hier.
Nog indringender is de nieuwe studie van het Erasmus MC door Sophie van Dongen en Ed van Beeck, uitgevoerd met steun van de Ombudsman Rotterdam-Rijnmond en Stichting Fonds Achterstandswijken Rotterdam onder de titel: ‘Onverzekerd en ziek in Nederland: wat kunnen we voortaan beter doen?’
In dit onderzoek zijn de verhalen van onverzekerde patiënten zorgvuldig gereconstrueerd. Een panel van artsen en andere experts analyseerde: wat gaat hier mis, en welke lessen moeten we trekken? Je leert de mensen achter de dossiers kennen en ziet welke obstakels zij tegenkomen op hun moeizame weg naar zorg.
Het panel en de onderzoekers formuleren een reeks waardevolle aanbevelingen. Relevant voor iedere beleidsmaker in de gezondheidszorg, maar zeker ook voor professionals die in de praktijk met onverzekerde patiënten te maken hebben.
De eerste aanbeveling is veelzeggend: Beschouw onverzekerdheid als een “alarmsignaal van kwetsbaarheid”. Het zou juist een reden moeten zijn om wel tijdig zorg en ondersteuning te bieden, niet om iemand te ontwijken. Dat is beter voor de patiënt, maar óók voor de kosten op langere termijn, voor de maatschappij en voor veiligheid en openbare orde. Lees hier het hele rapport.
